วรธรรมคติ

(สมเด็จพระญาณสังวร)

สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก

ประทานคณะวัดอัมพวัน ๓๐๐ คน มีพระราชสุทธิญาณมงคล เป็นประธาน

ที่เข้าเฝ้าในโอกาสคล้ายวันประสูติ

วันอังคารที่ ๒๒ กันยายน พ.ศ.๒๕๔๑

H13001

ขออนุโมทนาท่านเจ้าคุณพระราชสุทธิญาณมงคล ที่พาพระเณรญาติโยมศิษยานุศิษย์ มาแสดงความมีศรัทธาในพระพุทธศาสนาให้ปรากฏ เป็นบุญ เป็นมงคล ของชาววัดอัมพวัน ยิ่งนัก ที่มีท่านผู้เป็นครูอาจารย์คอยนำทางให้ดำเนินชีวิตไปอย่างมีพระพุทธศาสนา ประคับประคอง มิให้ตกอยู่ในความร้อนความมืดความชุลมุนวุ่นวาย ที่ครองโลกอยู่ทุกวันนี้ ที่หลายชีวิตไม่อาจหนีพ้น ต้องบาดเจ็บชอกช้ำทนทุกข์ทรมานแสนสาหัสไปตามกัน แม้ถึงขั้นต้องทำลายชีวิตอันเป็นที่รักที่สุด ก็มีมิใช่น้อย เหตุสำคัญที่ผลักดันใครทั้งหลาย ให้ลงสู่นรกทั้งเป็น ก็คือจิตที่มิได้รับการอบรมเพียงพอ จึงไม่มีกำลังเป็นเกราะกันภัย น้อยใหญ่ทั้งหลาย ท่านเจ้าคุณอาจารย์ของพวกท่านมุ่งมั่นอบรมสั่งสอนพระเณรญาติโยม ศิษยานุศิษย์ของท่านตลอดมาเป็นเวลานานปี เป็นที่รู้ทั่วกัน เป็นที่ศรัทธาชื่นชมอย่าง กว้างขวาง แทบจะไม่มีคนสมัยนี้คนใดที่ไม่รู้จักชื่อ “หลวงพ่อจรัญ แห่งวัดอัมพวัน” ท่านเมตตาพยายามที่จะปลูกฝังความเชื่อมั่นลงในจิตใจของผู้คนทั้งหลายที่เข้าไปถึงท่าน ให้เห็นพระคุณหาที่เปรียบมิได้ของพระพุทธศาสนา พระศาสนาที่สุดประเสริฐเกิดแต่ มนุษย์แท้ๆ แต่เป็นมนุษย์ที่มิได้เป็นเพียงครูของมนุษย์เท่านั้น แต่เป็นครูของเทวดาด้วย เป็นผู้ที่มนุษย์เทิดทูน และเทวดาก็เทิดทูน มนุษย์นั้นคือสมเด็จพระบรมศาสดา สัมมาสัมพุทธเจ้า สมเด็จพระบรมครูของพวกเราทั้งหลาย ขอให้คิดดูก็แล้วกัน ว่าผู้ที่ แม้เทวดาก็ยอมยกย่องเทิดทูนเชื่อถือ จะมีความวิเศษสุดเพียงไหน พระพุทธศาสนาเกิดแต่ ความวิเศษสุดของพระองค์ท่าน ที่ไม่มีความวิเศษใดของผู้วิเศษใดเปรียบได้ นั่นคือทรงมี พระคุณที่วิเศษที่สุด ๓ ประการ เริ่มด้วยพระมหากรุณาคุณ อันเป็นความกรุณาที่ท่วมท้น พระหฤทัย ทรงมุ่งมั่นจะช่วยสัตว์โลกทั้งน้อยใหญ่ให้พ้นทุกข์จากการต้องมาเวียนว่าย ตายเกิด เป็นเทวดาบ้าง เป็นมนุษย์บ้าง เป็นสัตว์บ้าง มิให้ต้องพบความทุกข์ของ ความมีภพชาติอีกต่อไป ด้วยพระมหากรุณาเหนือความกรุณาของผู้ใดอื่น จึงทรงสละ สิ้นทุกสิ่งทุกอย่างอันเป็นสุขสมบัติมหาศาลส่วนพระองค์ เสด็จออกทรงพระผนวช ทรงแสวงทางไปสู่ความพ้นทุกข์ เมื่อพระปัญญาสว่างเจิดจ้าที่สุด เกิดเป็นพระปัญญาคุณ ก็ทรงบรรลุถึงความบริสุทธิ์สิ้นเชิง ความโลภความโกรธความหลง แม้มีอยู่เต็มโลก ก็ไม่อาจเข้าถึงพระพุทธหฤทัยได้ เหตุแห่งความเกิดดับสนิทในขณะนั้น ขณะที่ พระบริสุทธิคุณเกิดแล้ว พระกรุณาคุณ พระปัญญาคุณ พระบริสุทธิคุณ จึงเป็น พระคุณเฉพาะพระพุทธหฤทัยโดยแท้ และแผ่ออกให้สัตว์โลกรับได้ แม้น้อมใจรับให้จริง คือน้อมใจปฏิบัติจริงตามคำทรงสอน ที่ “หลวงพ่อจรัญ” ของท่านอัญเชิญมาบอกเล่า แก่ท่านนั่นเอง.