“ความสุข”

พิธีกร รศ.ดร.ฉัตรสุมาลย์ กบิลสิงห์

พิธีกร สวัสดีค่ะท่านผู้ชม รายการชีวิตไม่สิ้นหวัง ยังอยู่กับหลวงพ่อจรัญ ที่วัดอัมพวัน จังหวัดสิงห์บุรี หลายท่านเคยมาแล้ว หลายท่านยังไม่มีโอกาสมา ก็มากราบนมัสการหลวงพ่อ พร้อมกัน

สำหรับวันขึ้นปีใหม่ เราคุยเรื่อง ความสุขกัน เพราะว่าเราส่ง ส.ค.ส. เราส่งความสุข เรายังไม่ทราบเลยว่าความสุขคืออะไร เราก็ไม่รู้ว่าเราส่งอะไรไปในซองกระดาษ หลวงพ่อขา ความสุขนี่ควรจะมีความหมายอย่างไร

หลวงพ่อ ขอเจริญพร ถามดีมาก ความสุขนี่หมายความว่า ไม่เจือกับความทุกข์นานา ประการ เป็นความเจริญรุ่งเรืองในชีวิตของเขา แต่อาตมาเข้าใจคิดว่าคนที่ส่งความสุข นั้นก็ไม่ถูกต้อง กำลังมีทุกข์ ผ่าเอาความสุขไปส่งเขา มันไม่มีความสุขตรงไหนเลย มีแต่ความทุกข์ร้อนระทม ขมขื่น มีทั้งรักทั้งแค้นแน่นในทรวง หึงหวงหนักหน่วงในหัวใจ ความสุขนี่เราได้มาจากความทุกข์ กว่าเราจะผ่านมาถึงความสุขนี่ ต้องทุกข์มาก ต้องลำบากลำบนมาหลายประการ ขอเจริญพรว่า พ่อแม่ มีความสุขกับลูก มีความหวังว่าให้ลูกเรียนหนังสือเก่ง ว่านอนสอนง่าย ไปลามาไหว้ อ่อนน้อมถ่อมตน ปากหวานตัวอ่อน มือเป็นหงอน นั่นแหละพ่อแม่จะเกิดความสุข เอาอย่างนี้ก่อน ลูกจะเกิดความสุขตรงไหน เกิดความสุขจากพ่อแม่ รักลูกคิดปลูกฝัง ลูกตั้งตนฝึกรักศึกษา ให้ลูกได้ดีมีวิชา ให้ลูกตั้งตนเป็นคนดี นี่จุดมุ่งหมายอันนั้น นี่แหละความสุขอันสำคัญยิ่ง แต่ความสุขเนี่ยญาติโยมสาธุชนทั้งหลาย เข้าใจผิด คิดว่าไปวัดมีความสุข ไปเจริญกรรมฐาน เป็นความสุข ไม่เป็นความจริง เป็นความทุกข์ต้องแก้ไขความทุกข์ เรามีทุกข์เข้าไป อย่างมีทุกข์แล้วจะไปวัดให้มีความสุข ได้ยากมาก ถ้าเราไม่สามารถแก้ไขความทุกข์นั้นได้ ต้องการแต่ความสุขอย่างนั้น คนเรามักง่ายมักได้ ต้องการความสุข แต่ต้องบำบัดทุกข์ให้เกิดความสุข ความเจริญรุ่งเรืองเสียก่อน เพราะฉะนั้นความสุขนี้ได้มาจากความทุกข์อย่างแท้จริง ความสุขกายสุขใจจะมีได้ต้องชำระใจให้สะอาดหมดจด คือมีเมตตาอารีเอื้อเฟื้อ ขาดเหลือคอยดูกัน เป็นสายสัมพันธ์ของชีวิต จะเกิดความสุข ขอเจริญพร มี ๒ ประการ ก็ขอเจริญพรญาติพี่น้อง วันขึ้นปีใหม่ก็ตาม ความสุขของคนอันธพาลก็มีความสุข ไปกินเหล้า เล่นการพนัน ก็ถือว่ามีความสุข แต่ไม่รู้เลยว่ามันเจือปนด้วยความทุกข์ จะสิ้นหวังในภายหลัง แต่ความสุขของนักปราชญ์ และบัณฑิต มีปัญญา เป็นความสุขที่ชำระใจให้สะอาด เป็นความสุขที่ดำเนินวิถีชีวิตที่ถูกต้อง และเป็นความสุขที่ขยันมั่นเพียรอยู่ตลอดกาล ขยันเอาการ งานสะอาด ฉลาดรอบคอบ เป็นต้น จะมีความสุขตลอดรายการ คนเรามีความสุขไม่เหมือนกัน มีความทุกข์ไม่เหมือนกัน บางคนบอกวันขึ้นปีใหม่ กินเหล้าตะพึด เป็นความสุขที่เล่นเฮ ฮา มันเป็นความทุกข์ที่แท้จริง โดยไม่รู้ตัว เพราะฉะนั้นความสุขที่เป็นความสมหวังของชีวิต พ่อแม่ก็มีความสุขที่ลูกเรียนหนังสือเก่ง นี่อาตมาเอาข้อเท็จจริง ลูกก็มีความสุขเพราะพ่อแม่รักเขา ไม่ทิ้งเขา ให้ความอบอุ่นแก่เขาตลอดรายการ ลูกจะมีความหวังต่อพ่อแม่อีกไม่ใช่น้อย นี่ความสุขของลูก เพราะฉะนั้นความสุขของญาติพี่น้องของเรา ก็ขอให้เกิด ความสุขอย่าคบพาลพาไปหาผิด คบบัณฑิตพาไปหาผล คบคนชั่วพาตัวให้อับจน คบคนดี ให้ผลจนวันตาย เมาเพศถึงกับหมดค่า เมาสุราหมดความสำคัญ เมาการพนันหมดตัว เมาเพื่อนชั่วหมดดี นี่ถือเป็นความสุขส่ง ส.ค.ส. ได้ ขอเจริญพรอย่างนั้น

พิธีกร ท่านผู้ชมคะ เราลองมาดูว่าหลวงพ่อเองนั้น ท่านทำงานเยอะแยะ ในฐานะที่ท่านเป็นพระ ท่านมีความสุขหรือเปล่า หลวงพ่อขา ความสุขของหลวงพ่อเป็นอย่างไร หลวงพ่อรู้จักความสุขหรือเปล่าในชีวิต ที่เป็นพระ

หลวงพ่อ คืออาตมานี่ ขอเจริญพร ความสุขของอาตมาได้มาจาก ความทุกข์มากๆ ความสุขของอาตมาก็ดีใจมาก ผ่านทุกข์มาเยอะแยะแล้ว เกเรมากแล้ว สิ้นหวังหรือไม่ สิ้นหวัง หรือไม่สิ้นหวัง เกเรโรงเรียน อยู่มัธยม อยู่ ๘ โรงเรียนเลย ๓ เดือนออก ๔ เดือนออก เกเราไปลักโน่น ลักนี่เขา ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตตลอดรายการ ชีวิตไม่สมหวังเลย ตลอดมา อ๋อ เป็นเช่นนี้แหละหนอ มีอะไรจะช่วยเราได้ไหม เราไม่ได้เรียนหนังสือเลย มาคิดถึงตัวตลอดรายการ ยายให้กับข้าวไปถวายพระ ก็คิดว่าไปให้พระฉันทำไม เลยเอาไปกินเสียเอง นี่เป็นความสุขของเด็ก ที่ไร้สาระ เรามีแต่ความทุกข์เราไม่รู้เรื่อง และมันเป็นความทุกข์ที่เจือปนอยู่ตลอดรายการ ก็ขอเจริญพร เกลียดขี้ ขี้ตาม ก็ขอประทานโทษ เราผ่านมาหมดแล้ว ชีวิตไม่สิ้นหวังของอาตมา ทุกอย่างหมด เป็นสภาพ ก็ขอเจริญพรฝากไปให้พี่น้องชาวไทยคิดบ้าง

ต้องพูดถึงความทุกข์ก่อน เพราะความสุขได้มาจากความทุกข์ อาตมา เกเร เกเส หลายอย่าง หลายประการ เถียงพ่อแม่คำไม่ตกฟาก นี่คือความทุกข์ เดี๋ยวจะรู้ว่าความสุขได้อย่างไร บังอาจเถียงพ่อแม่เถียงปู่ย่าตายาย ยายสอนให้เรียบร้อย ไปมาลาไหว้ อ่อนน้อมถ่อมตน แขกมาต้องไหว้ แขกมาต้องยกน้ำก่อน ยกเชี่ยนหมากก่อน ยกกล่องบุหรี่ และยกข้าวเลี้ยง สอนอย่างนี้ แต่เราไม่เอาเข้า ยายสอนอย่างไร ยายมีคำคมมาให้เราคิด ความคิดให้เราประกาศตัวเอง จำได้ทุกวันนี้ ยายบอกว่านี่หลานอย่าเอาสมองหมาปัญญาควายมาใช้กับยายได้ไหม เจ้านี่สมองหมาปัญญาควาย ท่านสาธุชนทั้งหลายอาจไม่เข้าใจ เรานึกว่าดีมากยายให้พรเรา สมองหมาดีที่สุด เพราะมันเห่าขโมยได้ ปัญญาควายดีที่สุด เพราะไม่มีเรื่องกับใครไม่ขึ้นโรงศาลเลย เราคิดเมื่อเป็นเด็ก คิดว่าดีที่สุด ท่านสาธุชนทั้งหลาย เมื่อโตขึ้นถึงได้รู้

อาตมาได้ทุกข์มาก่อนแล้ว ทุกอย่างแล้ว อดทนต่อสู้นานาประการ มา จึงจะพบความสุขอย่างไร ความสุขจะได้ตรงไหน ได้จากความทุกข์ที่เราต้องผ่านทุกอย่าง อุปสรรคเดือดร้อนนานาประการ แล้วถึงจะมาพบความสำเร็จของชีวิต มันผิดหวังมาแล้วเนี่ย ผิดหวังด้วยความชั่วแท้ๆ เราจะมีโอกาสสร้างความดีได้ไหม ได้ และยายยังได้พูดมาอีกคำ ทำอะไร ทุกอย่างๆ ทำไม่ได้ ทำให้อาตมาต้องได้คิด จะมาฝึกตนเองได้อย่างไร ได้จากยาย ยายบอกหลานเอ๋ย ยากแท้ยายไม่กลัว หลานยากแท้นะเนี่ย แต่เราไม่เคย ทำให้อาตมาได้สติ หลานเอ๋ย ถ้าเราฝึกแล้ว ปฏิบัติแล้ว ง่ายแท้เพราะเคยทำ นี่ทำให้อาตมาต้องเคยทำชีวิตขึ้นมาใหม่ ชีวิตไม่ผิดหวังแน่นอน ว่าข้าพเจ้านี่เกเร เกเสมามากแล้ว ผลักคนลงแม่น้ำอีก ใครมองหน้าต่อยเลย ทุกอย่าง ยายมาพูดให้คติ ยากแท้เพราะเราไม่เคย ถ้าเราเคยจะง่ายขึ้น ทำให้อาตมาหันมุมกลับ มานึกตามคำสอนของพระพุทธเจ้า ว่าเราจะสร้างความดีได้แน่ ไม่ผิดหวัง ก็ละความชั่ว ละหมดเลย มีสัจจะสร้างความจริงขึ้นมาเลย สัจจะเมตตาสามัคคี มีวินัย

พิธีกร หลวงพ่อขา ตอนที่คิดได้นี่อายุเท่าไร คะ

หลวงพ่อ ตอนนั้นก็อยู่มัธยม ๓-๔ แล้ว คิดได้แล้ว ไม่เกเรเกเส แต่ก็ไม่สายเกินไป ก็คิดได้ข้อหนึ่งว่า ปัญญาติดมากับตัว อพิโธ่เอ๋ย เราทำความชั่วมาจนเคย เลย ทิ้งความชั่วเลย เหมือนเรามีแบงก์เก๊ แก้ไม่ได้ ต้องทิ้งแบงก์เก๊เลย มาสร้างความดี จะต้องทิ้งความชั่ว ต้องละความชั่ว มาสร้างบุญ ก็ต้องละบาป พอคิดดีก็คิดว่าชีวิต ข้า สมหวังแน่ ต้องสมหวัง ก็ตั้งตุ๊กตามาหนึ่งตัว ตุ๊กตาของเรา ปัญญาติดมากับตัว ความรู้อยู่ในตำราสนใจศึกษาเอาเอง อัตตาหิ อัตโนนาโถ ตนเป็นที่พึ่งของตน ทีนี้ตนเป็นที่พึ่ง

๑. ช่วยตัวเองได้

๒.พึ่งตัวเองได้

๓.สอนตัวเองได้ ไม่ต้องมีใครมาสอน

ขอยกตุ๊กตาตัวที่ ๒ แข่งเรือแข่งแพแข่งได้ แข่งบุญวาสนาไม่ได้ ก็จริง แต่ขอเจริญพรถามโยมว่าพายเรือเป็นหรือเปล่า พายเรือไม่เป็นแต่ไม่ฝึก นั่งเรือไม่เป็นไม่ฝึก แข่งไม่ได้ เราถึงต้องฝึกทุกอย่าง ละชั่วประพฤติดี รักษาจิต ผ่องใสทำใจให้สะอาดต่อไป อ๋อ ชีวิตของข้าพเจ้า คงไม่สิ้นหวังแล้ว คงตั้งตัวได้แล้ว ความเกเร ข้าพเจ้าทิ้งหมดแล้ว ข้าพเจ้าตั้งสัจจะ มีความจริงใจต่อตัวเอง มีความจริงใจต่อคนอื่นเขา สัจจะเมตตา ทำไม ถึงต้องมีเมตตา สัจจะมีความจริงต่อกันจะเกิดเมตตา เกิดให้ซึ่งกันและกัน และเกิดสามัคคี ทำให้เขามาช่วยเรา เกิดสามัคคี คนสามัคคีกันแล้วในหมู่คณะจะเกิดวินัย ถ้าคนแตกแยกกันจะไม่เกิดวินัยเลย เมื่อชีวิตไม่สิ้นหวังแล้ว ข้าพเจ้าก็เดินทางกันมาได้มีความสุขที่เกิดจากความทุกข์ ความสุขของอาตมาตามที่ ถาม สุขอยู่ใช้เวลาที่เป็นประโยชน์ต่อประชาชน สุขด้วยการสอนลูกหลานให้เป็นคนดี เป็นความสุขมาก สอนให้เขาเป็นดอกเตอร์ สอนให้เขาเจริญกุศลภาวนา และสอนให้เขามีหลักฐานมีงานทำ มีคู่ครองก็ขอให้เป็นทองแผ่นเดียวกัน มีมนุษยสัมพันธ์ในสังคม ขอเจริญพรอย่างนี้ นี่คือความสุขของอาตมา ถวายพระ ๕ บาท อธิษฐานเป็น พันล้าน ขอให้ได้เงินเป็นพันล้าน มันจะมากไปแล้วมั้ง นี่คือทำบุญเกิน โควต้า ขอเจริญพรบอกว่า พระให้พรเกินโควต้า โยมค้ากำไร เกินควร ไม่สมส่วนกัน ได้อย่างไง อธิษฐานไม่ขึ้นหรอก ทำบุญนิดเดียว มันผิดวิสัย ไม่ใช่บุญอยู่ตรงนี้ ว่าจะต้องได้

พิธีกร ปัญหาที่จะถามต่อมาก็คือ คนส่วนมาก คิดว่าการแสวงหาความร่ำรวยเป็นความสุข

หลวงพ่อ ขอเจริญพร การแสงหาความร่ำรวยเป็นความสุข โดยไม่เข้าใจ กลายเป็น ความทุกข์โดยไม่รู้เรื่อง แสวงหาความร่ำรวยใช่ไหม อย่าลืมต้องตั้งตุ๊กตาอีกแล้ว สร้างความดีนี้เป็นศัตรูของชีวิต เงินทองที่ได้มาเป็นอสรพิษ จะกัดเราตาย คนที่รวย รวยอย่างไร รวยแปลว่าทรัพย์ ชื่อเสียง ความรัก ถ้าไม่มีทรัพย์เป็นคุณสมบัติภายในรวยไม่ได้ ต้องมีชื่อเสียง ทำไมไม่มีชื่อเสียงคนไม่ไว้ใจ รวยไม่ได้ ต้องมีความรัก ไปไหนมีคนนับหน้าถือตา ถึงจะเข้าสู่หลัก ๓ ประการนี้ ถึงจะรวยได้ คนที่จะชอบรวยได้จะต้องมีเช่น ขยัน อย่างเดียว

พิธีกร ท่านผู้ชมทางบ้าน จะสังเกตเห็นคนทั้งหลายที่มาวัดนี่ ทำบุญเล็กๆ น้อยๆ ก็อธิษฐาน ขอให้ร่ำรวย อย่างนี้ถูกวิธีไหม

หลวงพ่อ ไม่ถูก บางคนทำบุญใส่ห่อมา ๕ บาท แหม อธิษฐานเป็นชั่วโมง แล้วก็เอาผ้ารับ บอกเนี่ยจะถวายอะไรนี่ โอโห ทำปากหมุบหมิบๆ อยู่นั่นแหละ บอกนี่ถวายสักทีซิ ถวายปับ ๕ บาท อธิษฐานเป็นพันล้าน ขอให้ได้เงินเป็นพันล้านมันจะมากไป เนี่ยทำบุญเกินโค้วต้า ขอเจริญพรบอก

พิธีกร เรากำลังคุยอยู่กับหลวงพ่อจรัญ คุยถึงเรื่องความสุข เพราะว่าขึ้นปีใหม่ ดูซิว่าความสุข ของเรานี้หมายความว่าอย่างไร แล้วทีนี้หลายคนคิดว่าความรวย ความมั่งมี จะนำไปสู่ความสุข กำลังมาถึงตรงจุดนี้ค่ะ บางคนทำงานมาก ขยันทำงานมาก แต่ไม่รวยซักที ก็ไม่มีความสุขสักทีซิคะ

หลวงพ่อ เจริญพรถามดีมาก อาตมาประสบมาเยอะเลย ทำงานแทบตาย มี ๒ ประเด็น ทำงานและมีหลักธรรมด้วย หลักธรรมของเขา คือไม่ดื่มสุรา สูบบุหรี่ และไม่เล่นการพนัน ขยันทำทั้งกลางวัน กลางคืนเลย ไม่พักผ่อน แต่เก็บเงินไม่อยู่ และเป็นหนี้ด้วย มันไม่น่าจะเป็นหนี้นะ ไอ้การเป็นหนี้กันนี่หมายความว่า ขยันมั่นเพียรเอาเงินไปเล่นการพนัน หรือเอาไปดื่มสุรา สรวลเสเฮฮา เที่ยวอบายมุข หาความสนุกในสังคม แต่ทำไมหนอ อาตมาจับได้ จากกฎแห่งกรรม จากกรรมฐาน ในอดีตชาติไม่เคยทำบุญเลย แล้วมาในชาตินี้ เขาไม่ได้โกงใคร เขาก็ทำไปพอกินพอใช้ หาเช้ากินค่ำ หาค่ำกินเช้า ไปวันหนึ่ง และบุญทานที่เขาจะทำ เขาก็ไม่มีจะทำ เขาไม่ได้ทำเลย จะหาเวลาว่างไปวัด หาเวลาไปนั่งเจริญกรรมฐานเขาก็ไม่มีโอกาสเลย เขาบอกว่าไม่มีเวลาแล้ว นี่แหละคนเราทำแทบตายก็เอารวยไม่ได้ ก็ขอเจริญพรอย่างนี้ เอาไปข้อหนึ่งก่อน

พิธีกร หลายคนจะถาม ว่าพยายามทำดีเหลือเกิน แต่ว่าไม่ได้ดี และดูเหมือนว่าคนที่ทำชั่ว แต่ทำไมเขารุ่งเรือง แต่ทำไมเขาร่ำรวย

หลวงพ่อ ขอเจริญพร บางคนทำดีแต่ไม่ได้ดี เหมือนบุญมีแต่กรรมบัง กลับมาน้อยเนื้อต่ำใจ ท่านสาธุชนทั้งหลายอย่าน้อยใจ ทำดีเข้าไว้ ท่องคาถานี้ไว้ ไม่สู้ไม่หนี ทำดีทุกวัน ท่องทุกวัน เดี๋ยวได้ดี ทำดีไม่ได้ดี เหมือนมีกรรมบัง เพราะเหตุใด ขอเจริญพร มีคติธรรมดังนี้ อย่าน้อยใจว่าไม่ได้ดี เพราะเหตุใด ทำไม่เสมอต้นเสมอปลาย มาแต่ชาติก่อนแล้ว ๑.คติสมบัติ สร้างความดีผิดสถานที่ ๒.อุปาธิสมบัติ สร้างความดีผิดตัวบุคคล ๓.กาลสมบัติ สร้างความดีผิดกาลเวลา ๔.ประโยคสมบัติ สร้างความดีไม่เสมอต้นเสมอปลาย ทำลุ่มๆ ดอนๆ ได้ดีไม่ได้ ก็ขอเจริญพร ผู้ทำดีเนี่ย สอนจะลำบากใจเหลือเกิน ต้องทนทุกข์ทรมานเหลือเกิน กว่าจะเป็นพระเอกในละครชีวิต ต้องซื่อสัตย์ สุจริต เป็นนิจขยัน ประหยัดให้มั่น หันหลังให้อบาย นี่ถึงจะเป็นพระเอกนางเอกได้ ถ้านอกเหนือจากนั้นเป็นพระเอกนางเอกไม่ได้ ถ้าอดทนไม่ได้ต่อสู้ไม่ได้ รับรองว่าต้องเป็นหางเครื่อง ตัวเสนา ต่อไปจนกระทั่งตาย ก็ขอเจริญพรอย่างนั้น

พิธีกร ท่านผู้ชมคะ ความรวยนะคะ ไม่ใช่ความสุข เราจะไปตั้งโจทย์ ว่า ความรวยจะนำไปสู่ความสุขนั้นไม่ใช่เสียแล้ว ความสุขเป็นคุณภาพของใจของเราเอง ดูปัจจุบันให้ดีที่สุด ทำปัจจุบันให้ดีที่สุดก็จะนำไปสู่อนาคต ความร่ำรวยก็เป็นคุณภาพของใจเหมือนกัน ไม่จำเป็นว่าคนมีเงินเท่านั้นที่จะรวย คนมีเงินอาจจะเป็นคนที่มีทุกข์มากที่สุด คนจนอาจจะเป็นคนที่มีความสุขมากที่สุด ก็ได้ เราลองมาแสวงหาความสุขกันที่ใจนะคะ สวัสดีค่ะ