ความทุกข์เกิดขึ้นไม่เลือกกาลเวลา

พล.ต. วสันต์ พานิข

R12004

 

ข้าพเจ้าได้เปิดฟังรายการร่วมด้วยช่วยกันจากสถานีวิทยุกระจายเสียง กรุงเทพมหานคร เป็นรายการที่มีประโยชน์ ช่วยเหลือสังคมเป็นส่วนรวม มีหลายเรื่องหลายปัญหาที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน มีทั้งคำแนะนำตักเตือนให้ระมัดระวังภัย การช่วยเหลืออุบัติภัยที่เกิดขึ้นตามท้องถนนหนทาง โดยเฉพาะรถยนต์ที่ขับขี่เกิดเสีย เครื่องยนต์ดับ น้ำมันหมด มีการชน เฉี่ยว ตายอยู่ตามถนน มีอยู่ทุกวี่ทุกวัน ข้าพเจ้านึกตำหนิอยู่ในใจว่า เราเป็นเจ้าของรถ ก่อนขับออกจากบ้านหรืออู่รถเช่า ทำไมไม่ตรวจดูความเรียบร้อย ปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ มีการดูแลบำรุงประจำวัน สัปดาห์ ประจำเดือน เจ้าของรถเช่าหรือผู้เช่าต้องมีเวลาตรวจซ่อมบำรุงให้ดีก่อนจะออกรถเดินทางใกล้ไกลทุกครั้ง เมื่อรถเสียกลางทางจึงก่อให้เกิดความเดือดร้อนแก่เจ้าหน้าที่สถานีตำรวจ และผู้เกี่ยวข้องอยู่เป็นประจำ แต่ความนึกคิดที่ตำหนิเขานั้นมันย้อนกลับเข้าสู่ตัวของเราเอง เกิดเหตุประหลาดที่คาดไม่ถึงกับรถยนต์ของลูกชาย ซึ่งมีข้าพเจ้าและครอบครัวนั่งมาด้วย รถแล่นมาดี ๆ ได้มีรถมินิบัสได้ปาดหน้า ลูกชายได้หักหลบเข้าทางซ้ายริมทางพร้อมเบรคอย่างกะทันหัน เครื่องยนต์ดับทันที จึงได้ติดเครื่องดูใหม่หลายครั้งปรากฏว่าไม่ติด ทั้ง ๆ ที่ไฟในหม้อแบตเตอรี่ยังมีไฟเต็มอยู่ ซึ่งจะเล่ารายละเอียดให้ฟังดังนี้

            เมื่อ ๑๙ กันยายน ๒๕๔๐ ข้าพเจ้าพร้อมด้วยครอบครัว ลูกชายขับรถไปร่วมงานทอดกฐิน ณ วัดอัมพวัน รถวิ่งมาตามปกติไม่มีสิ่งใดขัดข้องในเรื่องเครื่องยนต์ รถแล่นมาถึงก่อนกำหนด

            เวลา ๐๙.๓๐ น. ได้ถวายปัจจัยและสิ่งของแด่พระคุณเจ้าท่านเจ้าคุณพระราชสุทธิญาณมงคล พร้อมกราบเรียนปรึกษาท่านบางอย่าง ต่อจากนั้นมีพระคุณเจ้ารูปหนึ่งได้มานิมนต์ไปงานในเดือนธันวาคม ๒๕๔๐ ท่านเจ้าคุณไม่ว่างติดงานอื่น ต่อจากนั้นญาติโยมทยอยกันมาถวายปัจจัยจำนวนมาก ข้าพเจ้าเห็นว่ายังมีเวลานานกว่าจะเริ่มพิธีทอดกฐินจึงพาลูกหลานไปรับประทานอาหาร ซึ่งมีหลายอย่าง ญาติโยมมาช่วย เป็นต้นว่า ข้าวเม่าทอด ขนมเบื้องญวน-หอยทอด นอกจากนั้นท่านเจ้าคุณได้สั่งแม่ครัวที่วัดทำอาหารเลี้ยง ซึ่งมีข้าว ขนมจีนน้ำยา แกงไก่ ต้มจืดมะระกับหมูพร้อมน้ำดื่ม ได้ชิมรสทุกอย่างอร่อยดีสมกับเป็นลูกหลานแม่ครัวหัวป่าก์ ซึ่งเป็นบรรพบุรุษทำอาหารถวายพระพุทธเจ้าหลวง (ร.๕) ในคราวที่พระองค์เสด็จมาเยี่ยมราษฎร เมืองสิงห์บุรี เมื่อพระองค์ได้เสวยชิมรสอาหารเป็นที่ต้องพระราชหฤทัย ทรงกล่าวชมเชยเป็นพิเศษ ขอให้รักษารสชาติไว้ให้ดี ท่านเจ้าคุณมีจิตเมตตากรุณา โอบอ้อมอารี ต้อนรับขับสู้อย่างตามมีตามเกิด ให้เพลิดเพลินกายากว่าจะกลับ ใครมาถึงวัดไม่ว่าดึกดื่นปานใด ท่านให้เจ้าหน้าที่เลี้ยงดูมาคอยต้อนรับ มีข้าวต้ม น้ำชา กาแฟ ฯลฯ เพื่อดับความหิวกระหายให้หายความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า อิ่มแล้วค่อยนั่งเจรจากัน ซึ่งเจ้าคุณหยั่งรู้จิต คลายปัญหา ให้คำแนะนำให้ญาติโยมได้เห็นหนทางออกจะได้สบายใจ ท่านพระคุณเจ้าหาโอกาสตอบแทนญาติโยมทางด้านอบรม แนะนำการปฏิบัติธรรม ละชั่ว ประพฤติดี เจริญวิปัสสนากรรมฐาน อุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร ชีวิตก็จะมีความสุขกายสุขใจ เงินที่ญาติโยมมาบริจาค ท่านเจ้าคุณนำไปใช้ตามเจตจำนงค์ของผู้ให้ จะได้ทราบผลงานในแต่ละปี พระคุณเจ้าได้สร้างช่วยเหลืออะไร ที่ไหน อย่างไร มีปรากฏรายละเอียดในหนังสือกฎแห่งกรรม – ธรรมปฏิบัติ แต่มีบุคคลบางกลุ่มไม่เข้าใจ กล่าวหาอย่างเลื่อนลอยว่า ท่านเจ้าคุณไม่ได้ทำอะไร ไม่มีผลงานเลย ขอให้ญาติโยมได้ช่วยอธิบายชี้แจงให้เขาเหล่านั้นได้มาดูมาเห็นด้วยตนเองเถิด ความจริงย่อมหนีความจริงไปไม่พ้น ธรรมะย่อมชนะอธรรมอย่างแน่นอน

            เมื่อข้าพเจ้าพร้อมครอบครัวได้จัดการกับอาหารเรียบร้อยแล้ว จึงไปคารวะสมเด็จหลวงปู่โต เจ้าแม่พิกุลทอง และกราบพระประธานในโบสถ์ ทำให้เกิดจินตนาการย้อนหลังไปสู่อดีตปี ๒๕๑๑ – ๒๕๑๒ – ๒๕๑๓ ได้เคยมาร่วมสร้างโบสถ์กับชายบ้านร้านตลาด ซึ่งมีคณะกรรมการเจ้าหน้าที่หลายท่าน แต่ที่ลืมไม่ได้ก็คือ คุณพี่ท้องย้อย คุณพี่สุมาลย์ ชโลธร เป็นเสาเอก มีจิตเป็นกุศลมั่นคงแน่วแน่ ออกให้ทั้งแรงกาย ควบคุมการก่อสร้างเอง กำลังทรัพย์ขาดเหลือเท่าใดจะออกให้ทั้งหมด คุณพี่ทองย้อยเคยเล่าความหลังว่า ลำบากมามาก เพราะความขยันหมั่นเพียรจึงมีฐานะดีขึ้น มีกิจการมากขึ้นไม่มีเวลาทำบุญ เคยเข้าวัดอื่น ๆ มาบ้างแต่ไม่มีจิตศรัทธามากเหมือนวัดนี้ จึงต้องทุ่มเทอย่างเต็มที่ นับถือหลวงพ่อมาก จากนั้นจึงเดินทางไปซื้อของที่ตลาดสิงห์บุรี เสร็จแล้วจึงเดินทางกลับ ออกจากตลาดเวลา ๑๒.๓๐ น. กลับมาขึ้นรถ ตั้งใจไว้ว่าจะแวะวัดอีกครั้ง แต่หลาน ๆ ร้องจะกลับบ้าน และประกอบกับท้องฟ้าเริ่มครึ้มฟ้าครึ้มฝน อากาศร้อนอบอ้าว จึงได้อธิษฐานจิตขออนุญาตท่านเจ้าคุณไม่ร่วมงานพิธีดังกล่าว รถได้แล่นมาด้วยความเร็วธรรมดา ทุกอย่างราบรื่นไม่มีสิ่งใดผิดปกติ เมื่อแล่นผ่านทางแยก จ.อ่างทอง มาเล็กน้อย ได้มีรถมินิบัสแซงปาดหน้าเข้ามา เป็นเหตุให้ลูกชายหักพวงมาลัยหลบเข้าริมทางและเหยียบเบรค อย่างกะทันหัน ทำให้เครื่องยนต์ดับลงทันที ได้ลองติดเครื่องหลายครั้งติดต่อกันอยู่พักใหญ่ จนไดสตาร์ทไม่มีแรงหมุน จึงพนมมืออธิษฐานจิตขอให้ท่านเจ้าคุณได้โปรดแผ่เมตตาช่วยด้วย ขอให้มีคนขับรถที่มีจิตเป็นกุศลได้ผ่านมาแวะและช่วยเหลือเท่าที่จะทำได้ บริเวณที่รถเสียอยู่ในเขตอำเภอมหาราช เป็นที่เปลี่ยวไม่มีโรงร้าน ปั้มน้ำมัน ได้มีรถวิ่งล่องไปกรุงเทพฯ คันแล้วคันเล่าไม่แวะลงมาถามเราเลย ลูกได้วิทยุมือถือไปบอกน้องตุ้มรถได้เสียอยู่บริเวณใด ขอช่วยบอกน้องชาย (พ.ต.อ. อลงกต) ให้ช่วยติดต่อกับตำรวจทางหลวง เพื่อขอความช่วยเหลือด่วน ระหว่างที่ติดต่อกันอยู่ก็ได้มีคุณสมควรฯ ได้ขับรถมาจอดถามสาเหตุจึงได้แก้ไขเบื้องต้น โดยต่อแบตเตอรี่พ่วงเข้าหากันและเร่งเครื่องยนต์ ลูกก็สตาร์ทช่วย ทำอย่างไรเครื่องยนต์ไม่หมุนไม่ติด จนน้ำมันเครื่องเดือดปุด ๆ จึงต้องลากจูงมายัง อู่สง่า เซอร์วิส อยู่ปากทางเข้า อ.นครหลวง แต่น้องชายได้ติดต่อทางวิทยุมือถือให้เอารถมาจอดที่ด่านตำรวจย่อย ข้างทางเข้าโรงพยาบาลสมเด็จพระสังฆราชวาสนะ (อดีตสมเด็จพระสังฆราช วัดราชบพิตรได้สร้างไว้) เมื่อคุณสมควรจูงเข้าอู่ บอกเจ้าของอู่ ข้าพเจ้าก็ขอร้องช่วยลากจูงไปยังด่านตำรวจตามนัดไว้ และขอบใจเจ้าของอู่ คือ คุณสง่า สุสา และคุณสมควร จึงได้มอบเงินเป็นรางวัลเป็นค่าตอบแทนตามสมควร ข้าพเจ้าได้พูดกับเจ้าหน้าที่ตำรวจประจำด่านถึงเหตุรถเสีย ขณะนี้แบตเตอรี่อ่อน ติดต่อทางกรุงเทพฯ ไม่ได้ ขอร้องให้ตำรวจนำลูกชายไปโทรฯ ทางไกล ซึ่งอยู่ลึกเข้าไปในถนน ทางเข้าโรงพยาบาลประมาณ ๑ กม. ขณะอยู่ที่ด่านพวกเราได้รับการต้อนรับจากเจ้าหน้าที่อย่างดี มีน้ำเย็นให้ดื่ม เมื่อลูกชายกลับมาบอกว่าโทรฯ ติดต่อบอกไปแล้ว ได้รับคำตอบจากน้องตุ้มว่า ตำรวจทางหลวงมีรถยกคันเดียว ขณะนี้ไปยกรถที่อื่นอยู่ จะเสร็จเมื่อใดยังไม่รู้ ขอให้รอไปก่อน เมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าพเจ้าได้ขอร้องเจ้าหน้าที่วิทยุติดต่อสถานีตำรวจ อ.นครหลวง ขอช่วยจัดหารถยกที่ชำนาญทางให้โดยด่วนด้วย ไม่ต้องรอรถยกของตำรวจให้เนิ่นนานเสียเวลา ข้าพเจ้าและลูกชายก็อธิษฐานจิตขอให้ท่านเจ้าคุณได้หยั่งทราบ พวกเราที่กำลังทุกข์หนักกลัวจะมืดค่ำหมดที่พึ่งแล้ว ขณะที่ติดต่อขอเช่ารถพลเรือนอยู่นั้น ลูกชายได้ตัดสินใจเปิดประตูรถสตาร์ทดูอีกครั้งให้แน่ใจ ข้าพเจ้ายังยืนมองดูอยู่ห่าง ๆ ได้เห็นรถถอยหลังเข้ามาจึงดูเวลาเป็นเวลา ๑๔.๔๐ น. ข้าพเจ้าตื่นเต้นดีใจ บอกพวกเราและเจ้าหน้าที่ตำรวจว่ารถติดแล้วหายห่วง แน่ใจมั่นใจว่าคงจะไม่เสียกลางทางแน่ ได้บอกระงับการเช่ารถทันที และกล่าวขอบคุณเจ้าหน้าที่ตำรวจทุกท่านที่ได้มีจิตไมตรีต้อนรับช่วยเหลือครั้งนี้ พวกเรารีบขึ้นรถบอกให้ลูกขับไปไม่ต้องเร็วนัก ประคองรถแล่นไปเรื่อย ๆ ถึงแม้จะมีรถแน่น ต้องเบรคบ่อยครั้ง ทุกอย่างปลอดภัย แวะจอดเติมน้ำมันใกล้บ้านบางเขน เมื่อเติมน้ำมันเสร็จก็สตาร์ทรถ เครื่องยนต์ติดได้ดีไม่เป็นอะไรเลย ลูกชายได้ขับมาเข้าบ้านบางเขน ข้าพเจ้า ภรรยา ลูกสาว ได้เปลี่ยนรถเดินทางกลับมายังฝั่งธนบุรี มาถึงเวลา ๑๗.๐๕ น. การไปวัดครั้งนี้มีอุทาหรณ์สอนใจที่ขาดสัจจะไม่ปฏิบัติตามที่ตั้งใจไว้แต่แรก ข้าพเจ้าเคยไปร่วมพิธีที่วัดหลายครั้ง แต่มิเคยมีปัญหาอย่างใดเลย แต่คราวนี้มีปัญหาก่อให้เกิดความทุกข์เป็นอย่างมาก ยามใดเมื่อข้าพเจ้าเจ็บป่วย อาการหนักหัวใจหยุดเต้นไม่ทำงาน ก็ได้รับความเมตตาจากท่านเจ้าคุณได้โปรดแผ่เมตตาช่วยเหลือกลับฟื้นคืนสติรู้สึกตัว อยู่มาได้ทุกวันนี้ เคยเรียนถามท่านเจ้าคุณ ถ้าเป็นอีกจะมีทางรอดไหมครับ ท่านพูดว่าเตรียมโลงใส่ได้ถ้ายังไรประมาทอยู่ การประมาทเป็นหนทางแห่งความตาย เมื่อได้เกิดมาเป็นมนุษย์ถือว่าเป็นสัตว์ประเสริฐแล้ว ควรหมั่นทำบุญสร้างกุศล ปฏิบัติกรรมฐาน นั่นแหละเรานำติดตัวไปใช้ในโลกหน้าได้ ส่วนสมบัติพัสถาน แก้วแหวนเงินทองเอาติดตัวไปไม่ได้เลย ศพเผาแล้วก็เหลือแต่ขี้เถ้า ทิ้งสมบัติให้ลูกหลานแย่งกันทะเลาะกัน ส่วนบุญไม่มีตัวตน จับไม่ได้ ใครเอาไปไม่ได้ แต่นำติดตัวไปได้ ใครทำใครได้ จิตจะเป็นผู้บันทึกไว้ เหมือนเทปบันทึกเสียง เอาไว้เปิดให้ยมบาลท่านฟังยังไงเล่า ทำให้ข้าพเจ้ามีความซาบซึ้งใจจนลืมไม่ลง ต้องปฏิบัติตามคำแนะนำตักเตือนของท่านเจ้าคุณตั้งแต่นั้นมาจนถึงปัจจุบัน

            วันรุ่งขึ้นจึงได้โทรถามลูกชายเกี่ยวกับรถ ได้รับคำตอบว่าส่วนใหญ่มิได้เป็นอะไรมาก เพียงแต่สายดินของไดชาร์ทหลุดห้อยลงมาข้างหนึ่งก็แก้แล้ว ยังมีของับกระโปรงหน้ากดพัดลม จึงถอดออก นอกนั้นปกติ ทำให้ข้าพเจ้าสบายใจที่ประหยัดเงินค่าซ่อม โดยไม่ต้องนำรถเข้าอู่ซ่อม นับว่าเป็นโชคดีอย่างยิ่ง

            สุดท้ายนี้ ขออำนวยพรให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ได้โปรดดลบันดาลให้ท่านเจ้าคุณพระราชสุทธิญาณมงคล จงมีพลานามัยสมบูรณ์แข็งแรง ไร้โรคาพยาธิ มีชนมายุยิ่งยืนนานเป็นศูนย์รวมใจ เป็นร่มโพธิ์ทอง อบรมสั่งสอน ภิกษุ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา ลูก ๆ หลาน ๆ ให้ละชั่วประพฤติดี สามัคคีปรองดอง เสียสละ พัฒนาจิตให้เป็นพลเมืองดี มีประสิทธิภาพ พิทักษ์รักษา ชาติศาสน์กษัตริย์ ให้ดำรงอยู่ตลอดจนประสบความสำเร็จสมปรารถนาทุกประการ..