ในทางโลก ฉันเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่มีหลายสิ่งที่มนุษย์ผู้หญิงพึงมี อยากมี ได้มี และ กำลังมีอยู่ จบดอกเตอร์ มีพ่อแม่ดี มีสามีที่ประเสริฐ ลูกน่ารัก พี่น้องมีความผูกพันช่วยเหลือกัน

ในทางธรรม ฉันถูกปลูกผังจากครอบครัว และ สิ่งแวดล้อม ให้กลับบาปทำบุญ ไม่เอาของใคร ไม่คดโกงใคร สมบัติราชการ ไม่ว่ากระดาษปากกา ฉันยังไม่กล้าเอามาใช้ส่วนตัว กลัวต้องมาใช้หนี้กรรม ความรู้ทางธรรมะ ฉันกะพร่องกะแพร่ง ฉันเป็นนักปฏิบัติแค่งู ๆ ปลา ๆ ปริยัติรู้บ้าง ไม่รู้บ้าง ปฏิบัติก็ทำโดยเตือนตัวเองเสมอ รักษาศีลให้เข้ม ส่วนสมาธิก็ทำแบบของฉัน หาครูดี ๆ ก็ไม่ได้หาจริงจัง ปัญญาก็ไม่เข้าใจ คือ อะไรกันแน่

ฉันไม่เคยรู้จักหลวงพ่อจรัญมาก่อน ๒๖ กรกฎาคม ๒๕๔๒ ไม่เคยดูโทรทัศน์รายการที่มีหลวงพ่อ ไม่เคยมาวัดอัมพวัน ไม่เคยทราบว่า วัดนี้มีคนมานั่งกรรมฐานมาก และ สำหรับคนที่รู้จักฉันดี คงเข้าใจว่าฉันเป็นคนถือสัจจะ พูดจาตรงไปตรงมา หลอกตัวเองไม่ได้ ในหัวใจฉันมีคำเหล่านี้คอยเตือนอยู่ตลอดเวลา คือ สร้างความดีให้มาก รีบเข้าเวลาเหลือน้อย พอถึงวันเกิด ฉันนับถอบหลังว่า ฉันมีเวลากี่ปีที่ต้องเร่งทำความดี คาถาอีกบทของฉันคือ “เมตตา” ฉันเคยเดินทางช่วยเหลือคนยากจนในหลายจังหวัดทั่วประเทศ ตอนทำงานที่ยูนิเซฟ ถนนพระอาทิตย์ พื้นที่สีแดง – สีชมพู (สมัยมีคอมมิวนิสต์) ฉันก็เคยลุย หลายอย่างในตัวฉันน่าจะดูดีนะ แต่ฉันก็ยังพยายามหาคำตอบ เพื่อให้ฉันมีความสุขอย่างแท้จริง มีความดีถึงขั้น กล่าวง่าย ๆ คือ ฉันเหมือนมีวัสดุประกอบอาหาร มีหมู เห็ด เป็ด ไก่ ผัก เครื่องปรุง เยอะ ฉันปรุงอาหารเป็นพออยู่ไปวัน ๆ บางวันก็รสมือดี แล้วแต่อารมณ์ หลายวันก็ไม่ถูกปากก็มี อาหารที่ฉันปรุงพอรับประทานประทังชีวิตได้ จนกระทั่งฉันมาเจริญกรรมฐานพบหลวงพ่อ ฟังธรรมะจากท่าน พร้อมกับหลานสาวชื่อ ฝน ในวันที่ ๒๖ – ๒๘ กรกฎาคม ๒๕๔๒ ฉันจึงตระหนักว่า ฉันได้รับอาหารทิพย์ที่หลวงพ่อกรุณาปรุงให้ หากเปรียบเปรย หลวงพ่อ คือ พ่อครัวชั้นเอก เป็นเพชรน้ำหนึ่งเดียวที่ชุบชีวิตฉัน และ ครอบครัว ฟังธรรมของพระพุทธเจ้าที่ท่านเทศน์ คอยชี้แนะซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทำให้ฉันชื่นใจเมื่อได้เข้าใกล้ น้ำตาไหลเมื่อนึกถึง สงสารท่านที่ท่านทำงานหนักเหลือเกิน และเหนืออื่นใด ฉันเริ่มเข้าใจสิ่งต่าง ๆ อย่างมีสาระที่สั้นกระชับ หลวงพ่อส่งสาร ( Message ) ที่เป็นคำตอบให้ฉันได้อย่างเหมาะเจาะถูกต้อง และ หลายคนที่มีความพยายามปฏิบัติ เป็นนักฟังที่ดี แล้วไปทำดู “พูดน้อย กินน้อย นอนน้อย” ฉันไม่ผิดหวังเลยที่ได้มาวัดนี้ เพราะจิตสำนึกของฉันบอกว่า หลวงพ่อ คือ สุปฏิปันโน พระที่ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ที่รู้ทั้งปริยัติและปฏิบัติ สอนคนได้อย่างดีเลิศ คำสอนของหลวงพ่อ ถ้าตั้งใจฟัง และ ทำตามเราก็ทำตามได้ สำหรับฉัน หลวงพ่อจรัญ คือ แนวคิดมีองค์ประกอบครบวงจร และ เป็นรูปธรรม

ประเด็นหลัก หรือ ภาษานิเทศศาสตร์ เรียกว่า สาร ( Message ) สำคัญ ๆ ที่หลวงพ่อสื่อโดยการปรุงอาหารทิพย์ให้ฉันน้อมนำไปปฏิบัติมีมากหลายเช่น

1. ให้นำพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์มาไว้ในใจ

2. อย่าประมาทในการดำเนินชีวิต “สวดมนต์เป็นนิจ อธิษฐานจิตเป็นประจำ อโหสิกรรมก่อนแผ่เมตตา”

3. บุญ คือ ความสุขที่ไม่มีความชั่วเจือปน

4. สร้างบุญ ไม่ใช่ทำบุญ

5. การเจริญกรรมฐาน คือ การทำหน้าที่ ความรับผิดชอบ สร้างบุญให้ตัวเอง พึ่งตัวเอง สอนตัวเอง รักตัวเอง อย่างแท้จริง

6. เจริญกรรมฐาน ต้องตัดปลิโพธกังวล

7. พระพุทธเจ้าสำเร็จเพราะอยู่ตามลำพัง ไม่ใช่อยู่กับปัญจวัคคีย์ นั่งกรรมฐานต้องทำด้วยตนเอง คนเดียว “เรียนหนังสือ อย่าคุยกัน กินอาหารไป” ดูหนังสือต้องดูคนเดียว

8. ยิงให้ ยิ่งได้ (ทานบารมี)

9. ทุกอย่างสำเร็จด้วย หลวงพ่อทน (อดทน) หลวงพ่อนิ่ง (ปากอย่าไว)

10. ความดีต้องฝืนใจ (ทำยากเป็นอุปสรรค) ทำความชั่วง่าย ทำสบายมาก “ก้าวต้องมีที่เกาะ เกาะต้องมีที่เก็บ”

11. เงินทองเป็นอสรพิษ ไม่ใช่ของเราอย่าเอา อย่าอยากได้ มันฉกเราได้

12. เงินช่วยเราให้มีความสะดวก แต่ไม่ใช่ความสุขที่แท้จริง

13. องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าสอน

ธรรมชาติ

สอนเหตุสอนผล

กฎแห่งกรรม และ

ฝืนใจถึงจะดีได้

14. สอนลูกให้ได้ผล พ่อแม่ควรแผ่เมตตา พูดเพราะ เข้าใจให้อิสระ เสรี ความรัก ความอบอุ่น ที่เด็กต้องการ และ เป็นตัวอย่างที่ดีแก่ลูก ทำถูกให้กับหลาน

15. มองคนมองส่วนดีของเขาไว้ เห็นด้วยปัญญา อย่าเห็นด้วยกิเลส

ตั้งแต่วันที่ ๒๗ กรกฎาคม ๒๕๔๒ ที่ได้สดับตรับฟังเทศน์ของหลวงพ่อ ฉันก็รู้แล้วล่ะว่า “พระรูปนี้ไม่ธรรมดา” ใจฉันรัวเหมือนตีกลอง อยากเอากำปั้นทุบพื้นศาลา และ ประกาศให้ทราบโดยทั่วกันว่า พระรูปนี้แหละที่ฉันตามหา ทำไมฉันหลวงพ่อช้าจัง แต่ไม่สายเกินไป

ทบทวนดูก็แปลกหลายประการ บุตรชายของฉันเกิดเดือนสิงหาคม เหมือนหลวงพ่อ ชื่อก็คล้ายหลวงพ่อเหลือเกิน ส่วนบุตรสาวเกิดหลังจากหลวงพ่อประสบอุบัติเหตุไม่กี่เดือนแต่ในปีเดียวกัน คิดแล้วก็อดใจหายไม่ได้ หลังจากมาวัดนี้ฉันจึงเข้าใจเหตุปัจจัยใด ๆ ลูก ๆ ฉันจึงได้ศึกษาในมหาวิทยาลัยที่ต่างกัน และ คนละที่กับที่ฉันสอน

มาคิดอีกที ฉันอยากเป็นมนุษย์โสสิ ที่หลวงพ่อเทศน์อยู่บ่อย ๆ แค่หกเดือนที่ได้มาวัดนี้ ฉันก็ได้สิ่งที่ดีงาม สิ่งที่ดีเลิศประเสริฐศรี ได้รู้จักอริยทรัพย์ภายใน ที่ทำให้เห็นหนทางแห่งการพ้นทุกข์ ที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงเมตตาแก่ชาวโลก ตัวฉัน ครอบครัว ญาติมิตร ลูกศิษย์ และ บริวาร

การเปลี่ยนแปลงที่ดีงาม ความสงบ ปีติที่เกิดในธรรม ฉันขอกราบแทบเท้าของหลวงพ่อ “คำตอบของฉัน” My Mentor หากแม่มีสิ่งใดกิจใดที่สามารถทำให้หลวงพ่อมีความปีติสุขได้ สบายใจได้ โปรดบอกอัญชลีขอปวารณาเจ้าค่ะ หลวงพ่อจงมีอายุมั่นยั่งยืนนาน....

ดร.อัญชลี ลีสวรรค์

อาจารย์ภาควิชาการประชาสัมพันธ์

คณะนิเทศศาสตร์

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย