การรับส่งทางโทรจิต

พระภาวนาวิสุทธิคุณ

R5011

บทนำ

การแผ่เมตตาเป็นความจริงที่พิสูจน์ได้ ถ้าใครจิตถึงขั้นก็สามารถส่งโทรจิตได้เป็นมหัศจรรย์ทันที

คุณสายสมร ปิ่นเฉลียว ได้นำพระพุทธรูปปางสุโขทัย มาถวาย หน้าตัก ๕๐ นิ้ว เหมาะสมที่จะเป็นพระประธานได้ เธออนุญาตไว้ว่าแล้วแต่วัดไหนต้องการ

ในวันที่ ๓-๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๓๔ อาตมาได้เจริญกุศลภาวนาแล้ว แผ่เมตตาไป “ใครต้องการพระพุทธรูปหน้าตัก ๕๐ นิ้ว ไปใช้เป็นพระประธานก็ขอให้มารับที่วัดอัมพวันได้”

ปรากฏว่า นายบุญยเกียรติ สงวนไว้ อาจารย์ใหญ่โรงเรียนบ้านดงยาง อ.บ้านตาก จ.ตาก ได้รับการแผ่กระแสเมตตาของอาตมาในคืน วันที่ ๔ กุมภาพันธ์นั้น ในรุ่งเช้าวันที่ ๖ กุมภาพันธ์ได้เดินทางมาขอรับพระประธานไปตามประสงค์

กราบนมัสการหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

ตามที่หลวงพ่อให้กระผมเล่าถึง เรื่องนิมิตที่หลวงพ่อมาบอกให้กระผมมารับพระพุทธรูปนั้น เรื่องมีดังนี้ครับ

เดิมกระผมเป็นคนที่ไม่ค่อยเลื่อมใสศรัทธาศาสนาพุทธเท่าใดนัก โดยเฉพาะเรื่องกฎแห่งกรรม ถือว่าเป็นเรื่องไร้สาระงมงายไม่ทันโลกทันสมัย จนกระทั่งเมื่อปี ๒๕๓๒ กระผมได้ประสบปัญหาชีวิตอย่างรุนแรง ครอบครัวต้องแตกแยก พี่ชายกระผมต้องมาตายด้วยอุบัติเหตุไปต่อหน้าต่อตา ทำให้ผมเริ่มเห็นความอนิจจังของชีวิต

แต่ในช่วงก่อนนั้น (ปี ๒๕๓๐) กระผมเองก็ยัง มัวเมาในอบายมุขทุกรูปแบบ และแถมยังเป็นคนเจ้าชู้อีกต่างหาก ในปี พ.ศ. ๒๕๓๑ เป็นความบังเอิญหรือว่าจะเป็นบุญเก่าของกระผมก็ไม่ทราบได้ กระผมได้พบหนังสือ “คู่มือมนุษย์” ซึ่งเขียนโดยหลวงพ่อพุทธทาส ทีแรกก็อ่านไปอย่างนั้นเอง ไม่ได้ตั้งใจอ่านเท่าไรนัก แต่พออ่านไปแล้วได้ข้อคิดเกี่ยวกับหลักการของศาสนาพุทธที่ถูกต้องมากมาย ทำให้ผมสนใจในหลักธรรมของพระพุทธเจ้า จึงเริ่มหันเหชีวิตจากคนไม่ได้เรื่อง มาศึกษาธรรมและปฏิบัติธรรมโดยการถือศีลเคร่ง กินอาหารมังสวิรัติ เมื่อปฏิบัติธรรมก็พบว่าชีวิตของเรามีความสุขอย่างประหลาด ไม่เร่าร้อนกระวนกระวายเหมือนเก่า ชีวิตครอบครัวก็มีความสุขสงบเย็นจากหน้ามือเป็นหลังมือ

ในเดือนธันวาคม ๒๕๓๓ ทางสำนักงานประถมศึกษาแห่งชาติ (สปช.) ได้จัดให้มีการอบรมเพื่อพัฒนาคุณธรรม ที่วัดอัมพวัน จังหวัดสิงห์บุรี ผมจึงสมัครมาปฏิบัติธรรมที่นี่ และผมก็ไม่ผิดหวัง ได้พบกับสิ่งที่ประเสริฐที่สุดในชีวิต คือได้พบกับหลวงพ่อ ซึ่งเป็นพระที่ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ตามธรรมวินัยของพระพุทธองค์ พบวัดที่สะอาดสงบ พระภิกษุทุกรูปมีวินัยและขยันขันแข็ง คนภายในวัดล้วนแล้วแต่มีจิตใจโอบอ้อมอารี โดยเฉพาะได้พบกับคุณแม่สิริ กรินชัย ผู้ให้การอบรมเกี่ยวกับการเจริญวิปัสสนากรรมฐาน ซึ่งทำให้กระผมเข้าใจในการเจริญวิปัสสนากรรมฐานเป็นอย่างมาก

หลังจากกลับจากวัดมาแล้ว กระผมได้นำวิธีการปฏิบัติมาปฏิบัติก่อนนอนทุกคืน ในช่วงสุดท้ายของการนั่งสมาธิกระผมจะแผ่เมตตาไปถึงหลวงพ่อทุกครั้ง เพราะกระผมทราบดีว่าสุขภาพของหลวงพ่อไม่ค่อยดี กระผมอยากให้หลวงพ่อมีอายุยืนนานเพื่อเผยแพร่และนำความเจริญรุ่งเรืองมาสู่พระพุทธศาสนาตลอดไป

ในคืนวันที่ ๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๓๔ ได้มีเหตุการณ์ประหลาดเกิดกับผม คือขณะที่นอนหลับอยู่นั้นกระผมได้ฝันเห็นหลวงพ่อมายืนตรงหน้ากระผม รูปร่างของหลวงพ่องดงามมาก มีแสงเรือง ๆ รอบตัวหลวงพ่อ กระผมเข้าไปกราบหลวงพ่อ หลวงพ่อพูดกับผมว่าหลวงพ่อเตรียมพระพุทธรูปไว้ให้กระผม ๑ องค์ให้มารับภายใน ๒ วันนี้

รุ่งเช้าผมจึงไปเล่าความฝันให้ท่านสมภารวัดดงยางฟัง ท่านสมภารท่านต้องการพระพุทธรูปมาประดิษฐานในวิหารของวัดพอดี ท่านจึงชวนผมมารับพระ ทีแรกผมไม่ค่อยมันใจว่าจะได้พระ แต่ท่านสมภารท่านบอกว่าถ้าหลวงพ่อมาเข้าฝันต้องได้แน่ ๆ กระผมพร้อมด้วยท่านสมภารวัดดงยางและกรรมการวัดอีก ๔ คน จึงเดินทางมาวัดอัมพวันในคืนนั้นเลย มาถึงวัดเวลาเช้า และก็ได้พระพุทธรูปไปประดิษฐานยังวิหารวัดดงยาง ซึ่งสร้างความตื่นเต้นและปีติยินดีมาสู่ประชาชนในหมู่บ้านเป็นอย่างมาก เมื่อวันที่ ๑๒ เมษายน ทางวัดได้จัดงานฉลองพระได้เงินมาบูรณะวัดประมาณ ๘๐,๐๐๐ บาทเศษ

------------------