การบริหารกาย การบริหารจิตของข้าพเจ้า
กนก
สุรคุปต์
R8026
ข้าพเจ้าได้รับคำขอร้องจากพันเอก
(พิเศษ) ทองคำ ศรีโยธิน นายกกิตติมศักดิ์ของยุวพุทธิกสมาคมแห่งประเทศไทย
ในพระบรมราชูปถัมภ์ ให้เล่าเรื่อง การบริหารกาย
และการบริหารจิตของข้าพเจ้าในชีวิตประจำวัน
ปัจจุบันข้าพเจ้ามีอายุ
๗๕ ปี ข้าพเจ้าไปปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานเมื่อ พ.ศ. ๒๕๐๒
เป็นศิษย์ท่านเจ้าคุณอาจารย์พระธรรมธีรราชมหามุนี (โชดก ญาณสิทธิ)
อดีตพระอาจารย์ใหญ่ฝ่ายวิปัสสนาธุระ วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษดิ์
ข้าพเจ้าปฏิบัติธรรมครั้งละ
๑ เดือน ถือศีล ๘ ด้วย เมื่อประมาณปี พ.ศ. ๒๕๑๕ ไปปฏิบัติที่วัดปริณายก
ท่านเจ้าคุณอาจารย์พระธรรมธีราชมหามุนีได้กรุณาไปสอบอารมณ์ให้ทุกวัน
ข้าพเจ้าเกิดสภาวะมาก ปวดแสบปวดร้อนไม่สามารถจะเดินจงกรมได้ พยายามอดทน ทรมานมาก
ภาวนาว่า ปวดหนอ แสบหนอ จนในที่สุดโรคริดสีดวงทวารหายไปเรียบร้อยจนถึงปัจจุบันนี้
(ข้าพเจ้าได้พยายามรักษาตัวก่อนหน้านั้นกับแพทย์แผนปัจจุบันผู้มีชื่อเสียงถีง ๒ คน
หายไปแล้วก็กลับเป็นอีก)
ในการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานนั้น
คนส่วนใหญ่ขาดความพากเพียรอดทน พอมีเวทนาเจ็บปวดก็เลิกเสีย
จึงเปรียบเสมือนเราเลี้ยงโรคนั้นไว้ ถ้าตั้งใจอดทนจริง ๆ โรคต่าง ๆ
จะหายไปได้อย่างน่าอัศจรรย์ ดังที่ข้าพเจ้าประสบมาแล้ว ทั้งโรคริดสีดวงทวาร
และหอบหืด ปัจจุบันนี้ไม่เป็นอีกเลย
หลังจากข้าพเจ้าได้รับผลการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานแล้ว
ข้าพเจ้าได้เปิดบ้านของข้าพเจ้าเป็นสถานที่สอนวิปัสสนากรรมฐาน
โดยอาราธนาท่านเจ้าคุณอาจารย์พระธรรมธีรราชมหามุนี (โชดก ญาณสิทธิ)
เป็นพระอาจารย์สอนเป็นเวลา ๒๒ ปี ปลังจากท่านมรณภาพแล้ว ข้าพเจ้ายังคงเปิดสอน
ได้อาราธนาพระมหาบุญชิต ญาณสํวโร คณะ ๕ วัดมหาธาตุฯ สอนแทนทุกเดือน ๆ ละ ๑ ครั้ง
จนถึงปัจจุบัน
ข้าพเจ้าชอบที่จะทำบุญอยู่เสมอ
มีญาติมิตรสหายร่วมบริจาคทำบุญกับข้าพเจ้าเป็นจำนวนมาก เช่น
·
การทำบุญอุปถัมภ์ค่าภัตตาหาร ค่าน้ำ ค่าไฟ แก่วัดมหาธาตุฯ คณะ ๕
กรุงเทพฯ วัดบุญศรีมุนีกรณ์ ถนนรามอินทรา วัดพุทธประทีป ประเทศอังกฤษ
วัดไทยกรุงวอชิงตัน ดีซี (อุปถัมภ์ทำบุญรายเดือน ๆ ละ ๑๕๐ ๕๐๐ บาท)
·
การสร้างสาธารณประโยชน์ เช่น ห้องน้ำ ห้องสุขา
·
การปล่อยโคกระบือ และปลาประจำปี
ฯลฯ
หลังจากท่านเจ้าคุณอาจารย์พระธรรมธีราชมหามุนี
มรณภาพแล้ว ข้าพเจ้าได้อ่านหนังสือกฎแห่งกรรม-ธรรมปฏิบัติ เล่ม ๑ ๗ ของพระราชสุทธิญาณมงคล
วัดอัมพวัน สิงห์บุรี เนื้อหาสาระของหนังสือจูงใจให้คนสนใจปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน
เกิดความเกรงกลัวบาป ได้อ่านตัวอย่างจริงของผู้ที่ปฏิบัติธรรม แก้ปัญหาชีวิต
แก้กรรมได้ด้วยความเมตตาชี้แนะของหลวงพ่อพระราชสุทธิญาณมงคล ฯลฯ
ข้าพเจ้าเริ่มซื้อหนังสือกฎแห่งกรรม-ธรรมปฏิบัติ
จากยุวพุทธิกสมาคมแห่งประเทศไทยฯ แจกลูกหลาน แจกญาติมิตร มีความปีติยินดี
เมื่อเห็นเขาเกิดความศรัทธาท่านเจ้าคุณพระราชสุทธิญาณมงคล พากันไปปฏิบัติธรรม
ไปวัดอัมพวัน พากันร่วมทำบุญบำรุงวัดอัมพวัน เป็นรายเดือนเดือนละ ๑๕๐-๕๐๐ บาท
ข้าพเจ้ารู้สึกสบายใจที่มีโอกาสนำลูกหลาน ญาติมิตร
มาถวายปัจจัยบำรุงวัดอัมพวันทุกเดือน
ได้สัมผัสความเมตตาของหลวงพ่อและประทับใจความสะอาด
ความเป็นระเบียบเรียบร้อยของวัดอัมพวัน นับเป็นสิริมงคลแก่ชีวิต
ข้าพเจ้าตื่นนอนเวลา ๔.๐๐ น. แล้วนั่งสมาธิ ๓๐ นาที แผ่เมตตา แล้วเขียนจดหมาย เขียนใบอนุโมทนาบัตร ตอบผู้ที่ส่งเงินอุปถัมภ์ทำบุญรายเดือนให้แก่วัดต่าง ๆ
เวลา
๕.๓๐ น. ข้าพเจ้าขับรถออกไปว่ายน้ำที่สปอร์ตคลับ ใช้เวลาว่ายน้ำ ๔๐ นาที ๒๐ เที่ยว
= ๑,๐๐๐ เมตร
ขณะที่ว่ายน้ำ
ข้าพเจ้ากำหนด ๑ ซ้าย ๑ ขวา ๆ หายใจหนอ ไปตลอด ทำให้ไม่เหนื่อยเลย
ข้าพเจ้าว่ายน้ำมาประมาณ
๑๓ ปี สถิติการว่ายน้ำที่สปอร์ตคลับจนถึงปัจจุบัน ๓,๒๖๑,๔๐๐ เมตร
เมื่อสถิติการว่ายน้ำครบ ๓ ล้าน ได้โล่สวยงามมาก เคยได้รับเหรียญรางวัล ๕
เหรียญและเสื้อหลายตัว มีการแข่งขันว่ายน้ำ แต่ข้าพเจ้าไม่มีคู่แข่ง
เนื่องจากสตรีสูงอายุไม่นิยมว่ายน้ำเช่นข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าว่ายน้ำทุกวันตลอดปี
ยกเว้นระหว่างเดินทางไปต่างประเทศ หรือป่วย (ปกติไม่เจ็บป่วย)
ข้าพเจ้ารู้สึกคล่องแคล่ว กระปรี้กระเปร่า แข็งแรง
หลังจากรับประทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว
ข้าพเจ้าก็สวดพระพุทธคุณ อิติปิโส ภควา เท่าอายุ ๗๕ และเพิ่มอีก ๑ จบ แล้วต่อด้วยสวดพาหุงมหากา
(รุณิโก) ตามแนวทางคำสอนของท่านเจ้าคุณพระราชสุทธิญาณมงคล วัดอัมพวัน สิงห์บุรี
ตอนเย็น ๑๘.๐๐ น. ข้าพเจ้าเดินจงกรม ๓๐ นาที นั่ง ๓๐ นาที แล้วแผ่เมตตา
เวลานอนก็ภาวนาพองหนอ ยุบหนอไปจนหลับ
ข้าพเจ้ามีความสุขสบายดีมาก
--------------- จบ
----------------