จดหมายจากนายกุศล นามแก้ว (๒)

นายกุศล นามแก้ว

R9006

หลวงพ่อครับ กระผมได้ดูทีวีที่หลวงพ่อเทศน์อบรมสั่งสอนประชาชนด้วยตาของกระผมเอง กระผมมีความปีติและเลื่อมใสในลีลาการเทศน์ของหลวงพ่อเป็นอย่างสูงสุด กระผมจึงกราบนมัสการแจ้งมาให้หลวงพ่อที่เคารพทราบด้วยนะครับ แม้ว่าเป็นการเดิน นั่ง นอน หรือฉันอาหาร ก็เป็นที่น่าเลื่อมใสมาก และไม่มีพระองค์ไหนจะสอนแบบนี้เท่าที่ผมเห็นมานะครับ

หลวงพ่อครับกระผมปฏิบัติธรรมของหลวงพ่อ ผมสวดบท เมตัญ จะ สัพพะโล กัสมิง มานะ สัมภาวะเย อัปปะริ-มานัง และบท เมตตา คุณนัง อะระหัง เมตตา แล้วแผ่เมตตาทุกวัน

วันหนึ่งมีงูออกมาหาผม งูตัวนั้นยาวประมาณ ๒ วา แต่งูตัวนั้นมีสีแดงเหมือนพญานาค พองูตัวนั้นออกมาหาผมแล้วผมก็เลยบอกเขาว่า “ผมกับท่านไม่ได้เป็นศัตรูกันอีกแล้ว เราทั้งสองนี้เป็นมิตรกัน ก็เลยบอกเขาว่า อย่างนั้นท่านมาอาศัยที่ดินของข้าพเจ้าทำมาหากิน แต่ข้าพเจ้าก็ไม่ได้คิดว่าท่านเป็นหนี้ข้าพเจ้าเลย”

พอกระผมพูดกับเขาแบบนั้นแล้วก็แผ่เมตตาให้เขา งูตัวนั้นก็เดินทางกลับเข้าป่าต่อไป กระผมคิดว่าถ้ากระผมฆ่างูตัวนั้นตายแล้ว กระผมก็คงต้องตายแน่ ๆ เขาออกมาหาเราในตอนกลางวันแจ้ง ๆ นะครับ แต่นั้นมาจนถึงบัดนี้ กระผมไม่เคยเห็นงูมาที่บ้านของผมอีกแม้สักตัวเดียว คาถาที่หลวงพ่อให้ท่องนี้ดีจริง ๆ ครับ และทุกคืนผมก็จะสวดบท เมตตาใหญ่ ด้วยครับ ทุกวันจะเข้าจะออกจากบ้านผมก็สวดมนต์ตามที่หลวงพ่อบอกครับ

และตามที่กระผมได้เขียนจดหมายกราบนมัสการหลวงพ่อนี้ เป็นความจริงทุกประการครับ และหลวงพ่อครับ เดี๋ยวนี้ ผมหายจากโรคภัยไข้เจ็บต่าง ๆ โรคหัวใจรั่วก็หายเป็นปรกติทุกอย่างแล้ว นะครับ ผมแข็งแรงดีและมีกำลังใจที่จะปฏิบัติตามที่หลวงพ่อสอนทุกประการครับ

ในวารดิถีปีใหม่นี้ กระผมของอาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ที่อยู่ในสากลโลกนี้ จงมาช่วยบันดาลปกปักรักษาคุ้มครองหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงสุดของกระผม จงมีแต่ความสุขความเจริญ อายุยืนนาน ได้อบรมสั่งสอนลูกหลานจากธรรมอันประเสริฐ และศักดิ์สิทธิ์ของหลวงพ่อนี้เทอญ

---------- จบ ----------