ทุติยกณฺฑ
๑๒, ๑๓. สรา สเร โลปํ.
สรา โข สเร ปเร โลปํ ปปฺโปนฺติ.
ยสฺสินฺทฺริยานิ สมถงฺคตานิ. โน เหตํ ภนฺเต สเมตายสฺมา สงฺเฆน.
๑๓, ๑๕. วา ปโร อสรูปา.
สรมฺหา อสรูปา ปโร สโร โลปํ ปปฺโปติ วา.
จตฺตาโร’เม ภิกฺขเว ธมฺมา, กินฺนุ’ มาว สมณิโย. วาติ
กสฺมา? ปญฺจินฺทฺริยานิ, ตยสฺสุ ธมฺมา ชหิตา ภวนฺติ.
๑๔, ๑๖. กฺวจาสจณฺณํ ลุตฺเต.
สโร โข ปโร ปุพฺพสเร ลุตฺเต กฺวจิ อสวณฺณํ ปปฺโปติ.
สงฺขฺยํ โนเปติ เวทคู, พนฺธุสฺเสว สมาคโม.
กฺวจีติ กสฺมา? ยสฺสินฺทฺริยานิ, ตถูปมํ ธมฺมวรํ อเทสยิ.
๑๕, ๑๗. ทีฆํ.
สโร โข ปโร ปุพฺพสเร ลุตฺเต กฺวจิ ทีฆํ ปปฺโปติ. สทฺธีธ วิตฺตํ ปุริสสฺส เสฏฺฐํ, อนาคาเรหิ จูภยํ.
กฺวจีติ กสฺมา? ปญฺจหุปาลิ องฺเคหิ สมนฺนาคโต. นตฺถญฺญํ กิญฺจิ.
๑๖, ๑๘. ปุพฺโพ จ.
ปุพฺโพ จ สโร ปรสรโลเป กเต กฺวจิ ทีฆํ ปปฺโปติ.
กึสูธ วิตฺตํ ปุริสสฺส เสฏฺฐํ, สาธูติ ปฏิสฺสุณิตฺวา,
กฺวจีติ กสฺมา? อิติสฺส มุหุตฺตมฺปิ.
๑๗, ๑๙. ยเมทนฺตสฺสาเทโส.
เอการสฺส อนฺตภูตสฺส สเร ปเร กฺวจิ ยการาเทโส โหติ.
อธิคโต โข มฺยายํ ธมฺโม, ตฺยาหํ เอวํ วเทยฺยํ, ตฺยาสฺส ปหีนา โหนฺติ.
กฺวจีติ กสฺมา? เน’นาคตา, อิติ เนตฺถ.
๑๘, ๒๐. วโมทุทนฺตานํ.
โอการุการานํ อนฺตภูตานํ สเร ปเร กฺวจิ วการาเทโส โหติ.
อถ ขฺวสฺส, สฺวสฺส โหติ, พหฺวาพาโธ, วตฺถฺเวตฺถ วิหิตํ นิจฺจํ จกฺขฺวาปาถมาคจฺฉติ.
กฺวจีติ กสฺมา? จตฺตาโร’เม ภิกฺขเว ธมฺมา, กินฺนุมาว สมณิโย.
๑๙, ๒๒. สพฺโพ จํ ติ.
สพฺโพ อิจฺเจโส ติสทฺโท พฺยญฺชโน สเร ปเร กฺวจิ จการํ ปปฺโปติ.
อิจฺเจตํ กุสลํ, อิจฺจสฺส วจนียํ, ปจฺจุตฺตริตฺวา, ปจฺจาหรติ.
กฺวจีติ กสฺมา? อิติสฺส มุหุตฺตมฺปิ.
๒๐, ๒๗. โท ธสฺส จ.
ธอิจฺเจตสฺส สเร ปเร กฺวจิ ทการาเทโส โหติ.
เอกมิทาหํ ภิกฺขเว สมยํ.
กฺวจีติ กสฺมา? อิเธว มรณํ ภวิสฺสติ.
จคฺคหเณน ธการสฺส หการาเทโส โหติ สาหุ ทสฺสน มริยานํ.
สุตฺตวิภาเคน พหุธา สิยา
โต ทสฺส, ยถา? สุคโต.
โฏ ตสฺส, ยถา? ทุกฺกฏํ.
โธ ตสฺส, ยถา? คนฺธพฺโพ.
ตฺโร ตฺตสฺส, ยถา? อตฺรโช.
โก คสฺส, ยถา? กุลูปโก.
โล รสฺส, ยถา? มหาสาโล.
โช ยสฺส, ยถา? ควโช.
พฺโพ วฺวสฺส, ยถา? กุพฺพโต.
โก ยสฺส, ยถา? สเก.
โย ชสฺส, ยถา? นิยํปุตฺตํ.
โก ตสฺส, ยถา? นิยโก.
จฺโจ ตฺตสฺส, ยถา ภจฺโจ.
โผ ปสฺส, ยถา? นิปฺผตฺติ.
โข กสฺส, ยถา? นิกฺขมติ. อิจฺเจวมาที โยเชตพฺพา.
๒๑, ๒๑. อิวณฺโณ ยํ นวา.
ปุพฺโพ อิวณฺโณ สเร ปเร ยการํ ปปฺโปติ นวา.
ปฏิสนฺถารวุตฺยสฺส, สพฺพา วิตฺยานุภูยเต.
นวาติ กสฺมา? ปญฺจหงฺเคหิ สมนฺนาคโต, มุตฺตจาคี อนุทฺธโต.
๒๒, ๒๘. เอวาทิสฺส ริ ปุพฺโพ จ รสฺโส.
สรมฺหา ปรสฺส เอวสฺส เอการสฺส อาทิสฺส ริกาโร โหติ, ปุพฺโพ จ สโร รสฺโส โหติ นวา.
ยถริว วสุธาตลญฺจ สพฺพํ, ตถริว คุณวา สุปูชนิโย.
นวาติ กสฺมา? ยถา เอว, ตถา เอว.
อิติ สนฺธิกปฺเป ทุติโย กณฺโฑ.